Chodyat' po L'vovu chutky zahadkovi,
Chtos' yich roznosyt' ta vynnych nema.
Kazut' kohos' tam vtoplyat' u krovi,
Kazut' za kymos' plache tyurma.

Kazut' u L'vovi vvedut' stan viys'kovyi,
Z vsyakymy izm-amy bude viyna.
Kazut' dovoli ne bude y soli,
M’yasa i masla vze y nyni nema.

Pryspiv:
"Hanba!" – krychyt' yurba,
"Vsim byurokratam z partaparatu hanba!
Funkcioneriv vsich na smitnyk,
Suchasnoyi ery vsich do cholyery! Hanba! Hanba!"

Kazut' v narodi mova ne v modi,
Bulo b lysh salo i kovbasa,
U mahazyni i zovto-syni
Znyknut' znamena nache rosa.

Kazut' u L'vovi duch mitynhovyi
Kryla rozpravyv mov chyzyi ptach,
I znov dadut' volyu kyyam humovym,
Na ektremistiv nazenut' strach.

Pryspiv

Kazut', shcho skoro v slavnomu L'vovi
Perebudovi pryide kinec',
I shlyut' telehramy do Horbachova,
Kazut' v miliciyi rvet'sya terpec'.

Pryspiv

Chutok dovoli v nashomu L'vovi,
Chas nespokiynyi, ruch, borot'ba.
Dumay pro vnesok v perebudovu,
Shchob ne pochuty v spynu: "Hanba!"

Pryspiv