Koly pochynayet'sya doshch,
Ty chekayesh prychodu soncya.
Ty malyuyesh sobi Vesnu
I chytayesh im’ya v pochoronci.
I ne chochet'sya bachyty tych,
Chto smiyet'sya i mliye vid shchastya,
Tych do koho pryishla vesna,
A tobi tak i chochet'sya vpasty.

Pryspiv:
I rozbytysya na druzky...
Kriz' kaminnya ty bachysh zori
Pid kaminnyam lezaty naviky,
Znayshovshy sviy Leprozoriy.

Zal, toy, chto v nebi sydyt'
Zalyshyv chasu tak malo
Prozyvshy yoho, ne korys',
Zyvy tak, shchob az nebo upalo.

Pryspiv

I rozbylysya na druzky
Ob toy kamin, shcho buv nad toboyu.
Chay vin zam zbyraye zirky
Ti, shcho vpaly u tviy Leprozoriy.