Ty, ty znov s'ohodni v poloni doshchu,
Slova chovayesh u tyshu nichnu,
Chomus' boyishsya, shcho ya ne proshchu,
Davni obrazy.
Ya, ya ne boyusya vysoty,
Tvoyeyi dyvnoyi krasy,
Znayu y sama, shcho chochesh ty,
Shchob my buly razom.

Chay plache, za viknom tvoyim hroza.
Chay bachyt', ya s'ohodni ne odna.
Chay znaye, nas yiy bilshe ne znayty,
Cyu nich meni nalezysh ty.

Pryspiv:
Koly iz neba llyut' doshchi,
Koly vtikayut' des' vnochi,
Nemov by slozy na shchoci,
Bayduzi lyudy.
Cya nich poverne nam vesnu,
I znov nam bude ne do snu,
I v cyu rozlyuchenu hrozu my razom budem,
My razom budem.

Ty chomus' ne virysh v vorottya,
Z kymos' shukayesh zabuttya,
Ale z ciluyesh bez kincya,
Ochey moyich slozy.
Nam, nam zalyshylas' tilky myt',
Skoro cya nich vohnem zhoryt',
Ta nas ne zmozut' rozluchyt',
Doshchi i hrozy.

Chay plache, za viknom tvoyim hroza.
Chay bachyt', ya s'ohodni ne odna.
Chay znaye, nas yiy bilshe ne znayty,
Cyu nich meni nalezysh ty.

Pryspiv (2)