Doloni svoyi prostyahav ya do neba,
Hornylo dushi rozpalylo plominnya.
Krim tebe nikoho-nikoho-nikoho ne treba,
Ya chochu tepla, bo dusha – ne kaminnya.

Pryspiv:
Choven, miy choven, povezy mene tudy,
De kochana, lyuba poryad bude nazavzdy.
Choven, miy choven, bratyku miy,
De kochana, lyuba, povezty mene zumiy,
De kochana lyuba.

I ne bulo zemli pid nohamy u nas,
I lyshalysya poryad udvoch: ty i ya.
Zrozumiv – my razom, zupynyayet'sya chas,
Ne vidchuv, shcho my poryad ostanniy lysh raz.

Pryspiv (2)