Persh niz ostanniy drakar znyknuv yak son,
A mhla nakryla okeans'ki vody
V vohnyanych chvylyach peruniv hrim
Rozpochva bytvu z vyruyuchym morem.

Persh niz dereva vidspivaly v lisach
I pishla lan – zhanblena tin Svyatovita.
Krov i nenavyst', velykyi smert'.
Choralniy zoyk – to himn ostannoy bytvy.

Chrest vdalyni – smert' nechystoy krovi,
Rozlytoy trutoyu zahybeli i tlinu.
Na svoyiy zemli na tysyachu rokiv
Syniv hordoy rasy postavyv na kolina.

Pryspiv:
Vin ne umer za tebe,
Lysh za viru Siona, yaka znyshchuye nas.
Boh – to tvoye sumlinnya,
To ne semits'kyi fetysh i ne yudeys'ka falsh.

Ty, bilyi voyin, zradyv viru svoyu
Rady chrystovych pochodiv-bratovbyvstv.
Plach pochovalnych bahat' sered biloho dnya
Boham ariys'kym smerti chas spovistyv.

Pryspiv

Chrest plyamyt' tviy honor,
Odvichnoho voyina peretvoryv na psa.
Ne vybacha nikomu.
Pravdyva vira klyche: "Bilyi voyin, povstan!"