Nakryvshy plechi zhorbleni kozuchom neba synim,
kolyshet'sya shofer u sonniy limuzyni.

Muzchyny v sirych paltach tonut' v synyavi provulka,
i tin zamazuye panny, mov obrazy zaterti.
U sklyanci zolotavyi chay. Tak chochet'sya opertys'
ob kray vikna y micnyi, terpkyi i syniy pyty cholod,
dyvytys', yak sumna zorya ostannim pocilunkom
proshchayet'sya z sestroyu, shcho u zorekoli yiy ne syayaty vze bilsh.
Tak nich blakytnym snihom myye v misti maky melancholiyi.

Nakryvshy plechi zhorbleni kozuchom neba synim,
kolyshet'sya shofer u sonniy limuzyni.

Kryva lichtarnya – kvitka zlamana i popil snihu,
i svitlo – liy zelenyi, z dzbanka nochi v sutin lytyi,
kruti i temni schody, plashch diryavyi, kraplya smichu
zablukana i misyac' – bilyi ptach natchnennya zloho,
y shovkova kulya horloriziv mriynych v tinyach skrytych,
shcho, moze, mov struny, kolys' torknet'sya sercya tvoho.
Torknet'sya y pociluye hordo y nizno, i naviky
zakryye ochi splyushcheni, nemov sestra ostannya.
Muzchyny v syvych paltach iz kyshen vyimayut' zori
i platyat' yich pannam za p’yat' chvylyn kochannya.

Vdyahnuvshy na horbati plechi chutro neba synye,
kolyshet'sya shofer u sonniy limuzyni.
Vdyahnuvshy na horbati plechi chutro neba synye,
kolyshet'sya shofer u sonniy limuzyni.