Palkyi, nichym nezaspokiynyi,
lovlyu slova, mov barvni skelcya.
Yak ze z ya ternya tuhy rviyne
z korinnyam vyrvu z shtolni sercya?

Terpke pochmillya svizych rankiv
p’yanyt' yak i davniysh p’yanylo.
Dyvlyus' v blakytnu pryzmu sklyanky,
de zalamalos' nebo v chvyli.

Rozevyi chay mov pina z soncya,
zelenyi morok snom kolyshe.
Zasluchanyi u druzniy viter,
sviy davniy holos chuyu v tyshi:

"Az yune serce zatremtyt',
ne zaspokoyene y nesyte.
Ustamy sprahlymy v cyu myt'
vsyu chmilnist' svitu chochu spyty".