Povir ocham

Chomu ty ne virysh moyim ocham
I pohlyad svii ronysh dolu?
A ya spodivalas v rozluci, shcho nam
Dovira ne zradyt nikoly.

Pryspiv:
Hlyan ze v ochi
I meni ty znov povirysh.
Znai, shcho sercyu
Vse vony rozkazut shchyro,
Bo v kohanni
Ochi znayut sercya movu.
Hlyan,
I ty povirysh znovu.

Ptahy vidlitayut i yih ne spynyt, –
Chy mozesh ty bil yih zbahnuty?
Choch tvii pohlyad – yak myt,
Ale spohad shchemyt
V moyim serci, yak pisnya zabuta.

Pryspiv

Povir cym ocham i, yak son, promaine
Toi sumniv, shcho dushu bentezyt.
Za toboyu pidu, yak poklychesh mene
U zyttya, u step bezmeznyi.

Pryspiv