Chomu ty ne virysh moyim ocham
I pohlyad sviy ronysh dolu?
A ya spodivalas' v rozluci, shcho nam
Dovira ne zradyt' nikoly.

Pryspiv:
Hlyan ze v ochi
I meni ty znov povirysh.
Znay, shcho sercyu
Vse vony rozkazut' shchyro,
Bo v kochanni
Ochi znayut' sercya movu.
Hlyan,
I ty povirysh znovu.

Ptachy vidlitayut' i yich ne spynyt', –
Chy mozesh ty bil yich zbahnuty?
Choch tviy pohlyad – yak myt',
Ale spohad shchemyt'
V moyim serci, yak pisnya zabuta.

Pryspiv

Povir cym ocham i, yak son, promayne
Toy sumniv, shcho dushu bentezyt'.
Za toboyu pidu, yak poklychesh mene
U zyttya, u step bezmeznyi.

Pryspiv