Pryspiv: (2)
Shcho nasnylos' meni, te propalo.
Shcho znayshlos', te zhubylos', nestalo.
Tini splyat' na stini ta y lyshylos' meni,
Yak znamennya, ce misyachne halo.

Sydily dumky na moyim pidvikonni,
Tychyi stepom letily koni,
Spivaly dveri, smiyalys' balkony,
Dereva schylyaly krony.
Radisnym stepom bihly dorohy,
Kotylos' kaminnya strimko y poloho,
Zlitaly dachy, zitchaly lisy,
Prymarni moyi kolorovi sny.

Pryspiv

Snylos', shcho pachne travoyu,
Zolotom, sriblom, litom, zymoyu.
Snylos' dobre, pohane,
Znayome i zovsim neznane.
Shchos' meni marylo lehko i teplo,
Snylos' pro ray, a ne pro peklo,
Shche ne roztanuv toy svit, shcho nasnyvsya,
Z mriyamy zlyvsya.

Poletily v nadvechir’ya,
Zalyshyly sonne pir’ya,
Rozchynylys' v nebi klynom –
Ya do nych polynu.
Sny moyi meni navrochat'
Shche ne znayu – dni chy nochi,
Chorne – bile, synye – sire,
Sny moyi bez miry.

Pryspiv

Tycho zasnulo i nasnylos'
Vechirno-rankovo vmylos'.
Zlitaly dachy i budynky rozevi,
A z nymy dereva.
Spaly dumky na moyim pidvikonni,
Stepom brely stryvozeni koni,
Tikala mriya, shcho v ruky ne datys',
Nochi kinec', pora prokydatys'.

Pryspiv (2)