Koly vid utomy bolyat' kolina,
Koly dohoraye ostannye polino,
Koly tryvoha v obiymy lize,
Sluchay... hryukit zaliza.
Nechay tremtyat' vid natuhy myazy,
Nichoho, chas svoye pokaze,
Darma, shcho dyvyt'sya oko voroze,
Ydy do zaliza, vono dopomoze.

Pryspiv:
Cupkuyu rozpuku ya zatysnu v ruku
I pidu tudy, de Chumac'kyi shlyach.
Dotyk ruk zaliznych, nochi podych hriznyi,
Chay mene pokyne cey bolyuchyi strach.

Zraneno tilo obbytym sklom,
V rozpachi duren b’yet'sya cholom,
Zebrak do sebe vyproshuye zal,
Komus' pomahaye stal.
Vdoma chekaye v sklyanci otruta,
Zorya moya znovu v chmary zakuta,
Zrada plyuyet'sya slovom "kochayu",
Ydu do zaliza, vono pomahaye.

Pislya vybuchiv i kataklizmiv,
Sered spokoyu planet zaliznych
Podaruy meni ostanni kvity,
Podaruy meni doshchi i viter.

Pryspiv

Koly zbroya hovoryt', zakony movchat'.
Cya istyna b’ye i karbuye mecha.
Ya znayu tak bulo i bude zavzdy.
Sered riky ya shukayu vody,
Rozbyto vsi moyi pochuttya,
Nemudryi shans, ne prozyto zyttya.

Pryspiv (3)