Propyvaty istyny, zdavaty zyttya?
V mene tochka zoru, napryklad, svoya.
Vsi zyvut' svoyimy potayemnymy zyttyamy,
A ty metushyshsya dnyamy i nochamy!
Kudy dali yty, shcho meni robyty?
Zyttya take korotke, to yak yoho prozyty?

Pryspiv:
Dali ne bude, ne bude kina!
V knyzkach ne napyshut' – istoriya skladna!
Uvimknet'sya svitlo, vstane ves' zal,
Ty prosto ne pochuyesh, shcho chtos' shchos' kazav.

Kudy bizyt' cey svit, shcho z namy bude?
Tviy naykrashchyi druh pro tebe zabude,
Ridni vidhorodyat'sya vid tebe stinoyu,
Ty ne hotovyi do takoho boyu.
Zavtra vze ne bude, s'ohodni ne isnuye,
Ye lyshe vchora i te my vze zabuly.

Pryspiv

Usi rozpovidayut', yak nam treba zyty,
Yak sebe povodyty, shcho i yak robyty,
Ty zaplutavsya u sityach svoyich druziv,
Bahato choho vtratyv chocha y deshcho nadoluzyv.
Zavtra novyi den do nas prybude,
a ya znayu lyshe te, shcho dali ne bude!

Pryspiv