Chy my krayina rabiv?!
Ne robit' kruhlych ochey
Panove ta panni.
Bo vze rokiv stonadcyat'
My plachemos' kripactvom...
Bo, yakyi ze muzyk,
U zdorovomu hluzdi i ne invalid –
Dobrovilno viddast' svoyu babu u rabstvo!

Mozna tut sperechatys'.
"Pro" pryvodyty istyn do Chornoho morya.
Pro novi horyzonty, chy doli kulak.
Ale yich vze ne sotni, ne tysyachi,
A milyony!
Zakladayut' i doli, i tila svoyi –
Za p’yatak.

Pryspiv:
Nu a my –
Vidhruzayem tovarom zyvym eshelony!
I za pyvom rozkruchuyem temu,
Shcho vse v nas ne tak!
I chekayemo pensiy vid Roksolan,
Z-za kordonu.
I chvataye ne tilky na chlib,
Nu a shche y na kabak...

I prorochat' na shpaltach usich
Faryseyi.
Shcho, mov, pochavsya!
Velykyi chochlac'kyi ischod!
Ale to z ne z polonu
Vyvodyat' narid sviy.
Novoyavlenni Moyiseyi.
A v pustelyu plyundruyut'
Kvituchu krayinu y velykyi narod!

Pryspiv

Obezpechym Yevropi
Zonamy svoyimy
Dostoynuyu starist'!
Nu i chay zaroblyat' kopiyku.
Potom, hlumom svoyim.
Dlya ubohych syrit.
I todi vze spokiyno –
Het' portky, muzyky!
Pidperezuys' podolom.
Obrostay rohamy!
Slava panstvu zamors'komu,
Shcho vzyalos' obnovlyat' svizym henom
Kozac'kyi nash rid!

A tviy pradid,
Pokruchuvav vusa stepenno.
I vklonyatysya mih,
Lysh mechu y boyovomu konyu.
I koly stavyv nohu svoyu
U stremeno –
I Car'hrad,
I Paryz,
I Ravena
Vklonyalys' yomu!

Pryspiv

Ya – takyi yak i vsi.
Y v mene z budnem
Viyna nezdolanna.
I ne yasno ishche do sych pir chto – koho.
Ta koly vin bere mene u leshchata,
To povtoryuyu vam i sobi.
"Ty – muzyk.
Ty z – muzyk!
Vstan za pluha, za verstak chy za kulman,
Ni – to shabelku u ruku viz'my.
Ale ruk ne vpuskay bezporadno.
Y ne ukroplyuy zemelku svyatuyu
Soplyamy, pardon, y sliz'my!

Bo tviy pradid,
Pokruchuvav vusa stepenno.
I vklonyatysya mih,
Lysh mechu y boyovomu konyu.
I koly stavyv nohu svoyu
U stremeno –
I Stambul,
I Berlin,
I Varshava
Vklonyalys' yomu.

Pryspiv