Yak ishla ya opivnochi
Ponad tychoyu vodoyu,
Zacherpnula v ruky sriblo
Te, shcho misyac' tam zalyshyv,
I zrobyla z noho persten...

A yak sonce pryvitalo
Mene vranci v chystim poli,
Ya znayshla vinok z barvinku,
Nedopletenyi uchora,
I zrobyla z noho persten.

Pryspiv:
Dva persteni – to dlya tebe,
Vybyray ze, lyubyi.
Dva persteni – to tviy usmich,
A tviy usmich – moya zhuba.
Dva persteni, dnya i nochi,
Ty viz'my z soboyu.
Yak znayty mene zachochesh,
Kyn yich vranci za vodoyu.

Znovu osin nam prynosyt'
V zlotych kronach neba prosyn, –
Zlyva dyvnych barv dovkola
I vitriv violoncheli.
Ne sumuy za vesnotravnem.

Bo z melodiyu zabutu
Dva persteni nahadayut',
Nahadayut', yak zabudesh,
Ne znaydesh i ne polyubysh.
Ne sumuy za vesnotravnem.

Pryspiv