Povitruli lypnevi nochi iz uma-rozumu zvedut', v blud zavedut'.
Ty Barbi, a ya Tamahochi, bat'ky vze nas ne dozenut' – rimnya dadut'.
Letym na tatovomu ZAZi, ty shparko tochysh eskimo, naspivuyesh "MoDo",
U sarafani ta v’yetnamkach, a ya v kartatim kimono, za kermom p’yu vyno.

Pryspiv:
Ne zabuty nikoly tych nochey, my ne na myt' ne splyushchyly ochey,
Bozevilnych tanciv holcem pid "Ramshtayn", zoryanyi suputnyk z neba nam
Samzene, papirosy skydav, plomin bahattya mahichnyi nadychav, zihrivav.

V mohylnyku kopaly kremniy, spaly v zemlyanci u bicha – romantyka.
Vidpochyvaly na chermeti, de z naftoyu teche voda – ekzotyka.
Pekly kartoplyu u sklovati, plely vinochky z kropyvy, kochalys' u vodi.
Mandrivnykiv hulba skinchylas', bo yich nadybaly bat'ky, obom daly lupky.

V internat oboch zdaly, krayiny v rizni kutky.
Nashoyi z tobov lyubovi yim ne zruynuvaty.