Ty ishche ne rozumiyesh,
Ta s'ohodni ty zi mnoyu zustrichayesh svoyu mriyu.
Moze trochy bozevilnu, nerealnu, ale sylnu
Ya vid c'oho mliyu...
Te, shcho vidbuvayet'sya z toboyu
Ty ne bachyv navit' v snach svoyich barvysto-kolorovych.
Ya s'ohodni ne taka, ya s'ohodni budu insha
Ydy do mene blyzche...
Znayu pro usi tvoyi bazannya,
Tayemnyci nerozkryti i hlyboki spodivannya,
Ale ty movchysh nesmilo,
Ta hovoryt' tvoye tilo –
Ty vidkryta knyha!
Chochesh... shchos' u mene zapytaty,
Ta slova kudys' znykayut',
Ty prodovzuyesh movchaty...
Obiymy mene sylnishe, pociluy mene niznishe
I vidchuy skorishe...

Vidchuy miy puls u sobi!
Lyuby zi mnoyu ce zyttya!
Ya podaruyu tobi
Ci nezabutni vidchuttya.

Nich vid realnosti schovaye,
Shcho miz namy vidbuvalos',
Lysh vona naspravdi znaye.
Procholodni ruky yiyi vitru vidchuvayu,
Shcho ne mayut' krayu.
Svitlo, shcho pronyzuye kimnatu
Do svitanku bude nas z toboyu zihrivaty,
Bo koly zi mnoyu ty, to styrayut'sya vsi hrani
V c'omu urahani...