Des' za horoyu vze sonce tychenko zayshlo,
Den vidiyshov, vechir pryishov.
Rosy spadayut' na travy, i nochi krylo
Torknulos' viy, v son vidiyshlo.
Ta ne vkrade cya nich z dumok moyich
Toy holos, ti vusta,
Ti ochi, shcho davno u pam’yati berih.

Pryspiv:
Bo v sni vidlitayu do toho rayu,
De tebe znayshov, de tebe ya shukayu,
De bilya tebe ya movchu i zadayu,
Bo tebe ya kochayu.
V doli pytayu, bo sam ne znayu,
Chom tak nyshkom v vichi tobi zahlyadayu,
Ta shcho z robyty, koly son miy znykaye,
Lyshe sonce zasyaye.

Nich zachovala vid mene kraplynku tepla,
Prominnya svitla, darunok soncya.
Ta ne zabraty lyubovi, shcho vichno zyva,
V moyich oseli, v moyemu serci.
Bo ne vkrade cya nich z dumok moyich
Toy holos, ti vusta,
Ti ochi, shcho davno u pam’yati berih.

Pryspiv