V tvoyich hrudyach metal,
Nenache serce tam.
Teche po nomu krov,
Chy ya ne znayu sam.
Davay pidpalym ray.

Pryspiv:
Tvoyi mriyi – nabir elektronnych chastyn,
Tilo plastyk, metal. Ty ne stanesh yak my.
Ne potribno pryrodi shtuchnych lyudey,
Ty ne stanesh yak my. Ty...

Ty pochynayesh novyi
Den vmykayuchy sebe.
Tviy plastykovyi mozok
Zyty ne daye.

Pryspiv

Zakryi svoyi ochi – vony tebe pidvodyat',
Zaryi svoye tilo – vono tebe zneshkodyt',
Zabud' svoye oblychchya – na nomu shtamp zavodu.
Taki yak ty kalichat' moyu pryrodu!

Pryspiv