Ne kazy meni slovo pechalne "proshchay",
Zasvitys', yak zorya vechorova.
Znovu nam z dalyny poyizdy prokrychat'
I u serci vidlunyat'sya znovu.
Na dorohach zyttya nam rozluka dana,
Shchob vilnishe, micnishe lyubyty,
Ne pryv’yalyt' vona, ne zasushyt' vona
Nashu virnist' – romashkovi kvity.

Pryspiv:
Viryu sprahoyu hub, viryu laskoyu ruk,
Nasha zustrich v zytti ne ostannya.
Yak ne bude rozluk, yak ne bude rozluk,
To y ne bude, ne bude strichannya. (ves' kuplet – 2)

Ne kazy meni slovo pechalne "proshchay",
Zasvitys', yak zorya vechorova.
Znovu nam z dalyni poyizdy prokrychat'
I u serci vidlunyat'sya znovu.
Ta za mnoyu letyt' pohlyad zoryanyi tviy,
Vse na sviti u vichnomu rusi,
Ty mene zustrichay na peroni nadiy,
Ya vernusya, vernusya, vernusya.

Pryspiv