Sindbadovi nashchadky iz shovkiv tonkych shkolyarok
Vablyat' hroyu. Nich persha – ty Shechyryzada.
Chorna kava, Panasonik,
Os' poyednuyut'sya troye.
B’yut' bili strumy:
Dyhy-dy-bum-bum-bum
U tvoye vidkryte tilo – ty stohnesh,
Ty kovtayesh nich nevmilo.

U labirynt kochannya vchodyat' pidlitky syaylyvi
Yich ochi zli, to sribni uryla samohubci,
Yich volossya v tepliy zlyvi.
Mahnitofony chas nakruchuyut',
V posteli shelestyat' tila,
Litayut' v litiyi efymerni vidobrazennya,
Divchata, persy, stehna sokovyti.

Toy labirynt u nebesach
U snach, dzvinkach, ochach, aleyach i pid’yizdach,
Zinoche tilo vspomochile i palke, pachke
Zvenile tilo mista.
Ochyci zovti sfinksa –
Syny dyyavola prymruzeni za namy chatuyut',
A dushi palyat',
I tikayut' nashi dushi kazanamy.

V kyshenyach temnych popeliyut'
Prezydenty paperovi.
Skypayut' vyna, vybuchaye sklo,
U parkach zapach krovi.
Hvaltivnyky – koty pidstupni
Zachayilysya z nozamy-pazuramy.
Zakochani zlitayut' –
Miz derevamy yich kryshtalevi chramy.