Ne usvidomlyuyu te, pro shcho shepoche dusha,
Pro filosofs'ki motyvy starodavnich pisen.
Zabud' pro te shcho kolys' tobi mozlyvo skazav,
Znaydy vryatuy mene, bo ty dlya mene use.
Ya zaplachu za hrichy, pro yaki navit' ne znav,
Za shcho borovsya kolys', toho nikoly ne mav.
Zachyny v svoye serce moyi pochuttya.
Viz'my v ruky svoyi moye zyttya.

Pryspiv:
Nahaday sobi mynule u kolorovych snach,
A prokyneshsya na volyu sebe vidpusty.
Zabyray z soboyu vse i zalysh meni cey zach,
Shcho trymaye u kaydanach de ya i de ty.

Ya zroblyu tychshe viter, yaskravishe sonce.
V kolorovych tonach tobi ce vse pokazu.
Lyshe terpinnya tvoye zadovolnyaye mene,
Ale nikomu y nikoly pro ce ne skazu.
Ya zaplachu za hrichy, pro yaki navit' ne znav,
Za shcho borovsya kolys', toho nikoly ne mav.
Zachyny v svoye serce moyi pochuttya.
Viz'my v ruky svoyi moye zyttya.

Pryspiv

Ne bachu ne chuyu pro shcho shepoche dusha,
Pro te shcho kolys' tam, tobi mozlyvo skazav.
Zabud' i ne dumay, pro te shcho bulo kolys'.
Znaydy i v oblychchya ty meni posmichnys'.

Pryspiv