Cya zustrich ne persha, ale y ne ostannya:
My ydem po stezyni v dibrovu kochannya.
Nas klychut' rozkvitli sucvittya buzkovi,
Y krasa topolyna, i poklyk lyubovi.

Pryspiv:
Krasa topolyna, lilovist' buzkova.
I poklyk, i poklyk svyatoyi lyubovi.
Ydemo do dibrovy, de nas tilky dvoye,
Oboye veseli, shchaslyvi oboye.

My znovu zustrilys' na tiy ze stezyni
I sluchaly treli veseli ptashyni.
Ya yshov za toboyu, stoyav bilya tebe,
Dyvyvsya u vichi blakytni, yak nebo.

Pryspiv

Davno vidcvily vze sucvittya buzkovi,
Ta my ne zabuly dibrovu lyubovi.
Ydemo do dibrovy stezynoyu dyva:
Ya – hordyi toboyu. Ty – mnoyu shchaslyva.

Pryspiv