Ya chasto zalyshavsya sam, naodynci z soboyu
Lysh arkush ta olivec' hrily my ne zurboyu
Padaly ryadky i rozbyvalys' vshchent
Mene ce likuvalo ya buv chvoryi paciyent
Ne raz z novym ryadkom prychodyv staryi kinec'
Vse shcho narodylos' zvodylos' nanivec'
Kozen novyi den topyvs' u vyri chasu
Z koznym novym pohlyadom v tvoyich ochach shchos' haslo
Roztanula vesna i proletilo shvydko lito
A ya vse poterpav ne znav kudy sebe podity
Ne znav chym vtamuvaty, nezvychaynu sprahu
Ne znav yak shukaty u sobi reshtky vidvahy
Stupav dva kroky u pered potim try na zad
Shcho razu nablyzavsya ta vse dali opynyavsya
Svit lamavsya vse poroznecha polonyla
Zovtym lystyam i smutkom kolory inshi vkryla

Za obriy sonce zachodyt' take z samotnye yak i ya
I viddzerkalyuyut'sya ochi nache kara moya
Zyttya ce zlety i padinnya – komus' rozy komus' shypy
Miy podarunok samotnist' i chystoho paperu lysty

Ne rozumiyu spravdi ya choho ne vystachaye
Meni zdavalosya dlya shchastya treba zovsim malo
Lysh trochy rozuminnya, a yoho nema – distalo
Ty zvolikala – ne vidpovidala
Spraha moya – ce ty ya daruvav tobi kvity
Use shcho ye v mene tvoye – ty mozesh nym volodity
Choho chochesh skazy mozlyvo zmozu zdiysnyty
Vsi bazannya tvoyi – ya mozu vtilyty peretvoryty
Siryi doshch i viter v sonyachnu pohodu
Cholodnu kryhu pohlyadom roztoplyu u cilyushchu vodu
Kam’yanyi pyl zberu – zasiyu v nebi zori
Zupynyu chas naviky, vtoplyu sushu v mori
Skazy vidverto shcho ty chochesh i ne zvolikay
Yakshcho nichoho proshchavay klademo c'omu kray

Sklav mozayiku vtrachenych shchaslyvych dniv
Chorno-bili kartynky – yich ledve rozumiv
Za obriy sonce zachodyt' i hrayut' syni chvyli
Chayky kruzlyayut' na nebi, kydayut' siri tini
Ne vpershe meni – znov na samoti z soboyu
Lysh arkush ta olivec' i bahato bolyu zi mnoyu.

Za obriy sonce zachodyt' take z samotnye yak i ya
I viddzerkalyuyut'sya ochi nache kara moya
Zyttya ce zlety i padinnya – komus' rozy komus' shypy
Miy podarunok samotnist' i chystoho paperu lysty