I
V nich neprykayanu,
mov u bezodnyu, padayu.
Boze, lyubov moyu
zmoze vsyak zvaty zradoyu!

Ya pryznayus' tobi,
nache stezyni bat'kivs'kiy.
Hrishno molyus' v zurbi,
prava ne mayu znat' yakiy.

Ty ne svyata, chomu z –
nache torkayus' vichnosti.
Lysh ne sachnys' mene,
ya ne blahayu virnosti.

Pryspiv:
Ne rozipnu tebe,
ne zakatuyu klyatvoyu.
Day rozipnu kosu –
dolyu obmanem klyatuyu.

II
Nache male dytya,
y hore-bida zahrayet'sya.
Na volosynci svit
ves' na tvoyiy trymayet'sya...

Pizno horyt' nash mak,
sonce chy dast' yomu vyrosty?
My perestrilys' tak,
nache vselens'ki syroty.

Ne ubyvay sebe
dniv pavutynnyam, bdzilonko.
Zhlyansya, bez tebe svit
vze ne voskresne, zinonko.

Pryspiv:
Nache z dushi sloza,
vyidy chodoyu tychoyu.
Ya ne lyublyu tebe –
ya vze toboyu dychayu...
Ya ne lyublyu tebe –
ya vze toboyu dychayu...
Ya ne lyublyu tebe –
ya vze toboyu dychayu...