Vrodlyva posmishka dushi
Nenache soncya promin na oblychchi syaye,
Kazkovym marevom pryidesh,
Ya znayu, ya znayu, ya znayu!
Pryidesh, yak pershyi snih
Lehkyi y nedotorkanyi,
Cholodnyi i sumnyi,
Ale v moyich ochach
Ty buv takym, yak svit,
Yak ya tebe bazala,
Iz zapachom vesny...
Ya ne zabudu – ni!
Niznist' vitru, teplyi podych – ni!
Tvoya zhraya vidlitaye.

Pryspiv:
Zalyshaysya z namy do tvoyeyi y moyeyi vesny,
Zalyshaysya z namy, zalyshaysya!

Ty stanesh nazavzdy odnym iz krashchych kazok,
Odnym iz teplych sniv i dyvovyznych mriy,
Koly bude zdavatys', shcho vze ne maye masok,
Dyvys' vpered vin tam shlyach peremoznyi tviy.
Ale ty znov zastryahnesh v chmari holovoyu
I dyvnym spohadom zalyshyshsya v ochach,
A na shlyachu tvoyemu poroste travoyu
Taka nizna
Vrodlyva posmishka dushi,
Shcho nache soncya promin na oblychchi syaye,
Kazkovym marevom pryidesh,
Ya znayu... Ya znayu!

Pryspiv