Ya stuzyvsya, myla, za toboyu,
Z tuhy obernuvsya mymochit'
V yavora, shcho, palenyi zurboyu,
Sam-odyn miz bukamy stoyit'.

Hraye lystya na vesnyanim sonci,
A v dushi – pechal, yak nebesa.
Vin roste y spivaye yavoronci,
I zhoryaye vid slozy rosa.

Snih letyt' kolyuchyi, niby tryna,
Yde zyma y beskydamy hude.
Yavorovi snyt'sya yavoryna
Ta yiyi kochannya molode.

Vin ne znaye, shcho nadiydut' lyudy,
Zmiryayut' yoho na poruby,
Rozitnut' yomu pechalni hrudy,
Skrypku zroblyat' iz yoho zurby.