Tak nichto ne kochav. Cherez tysyachi lit
Lysh prychodyt' podibne kochannya.
V den takyi rozcvitaye vesna na zemli
I zemlya ubyrayet'sya zrannya...

Dyshe tycho i lehko v synyavu vona,
Prostyahaye do zir svoyi ruky...
V den takyi na zemli rozcvitaye vesna
I tremtyt' od solodkoyi muky...

V’yane serce moye od shchaslyvych ochey,
Shcho horyat' v tumani nadi mnoyu...
Rozlyvayet'sya krov i po zylach teche,
Niby pachne vona lobodoyu...

Hey, vy, zori yasni!.. Tychyi misyacyu miy!..
De vy bachyly bilshe kochannya?..
Ya dlya neyi zirvu Orion zolotyi,
Ya — poet robitnychoyi rani...

Tak nichto ne kochav. Cherez tysyachi lit
Lysh prychodyt' podibne kochannya.
V den takyi rozcvitaye vesna na zemli
I zemlya ubyrayet'sya zrannya...

Dyshe tycho i lehko v synyavu vona,
Prostyahaye do zir svoyi ruky...
V den takyi na zemli rozcvitaye vesna
I tremtyt' od solodkoyi muky...