Ona zasnula na eho hrudy
Mynuvshyi den ostalsya pozady
Bivaet tak, kohda ono stuchyt
Emu ne nuzen kto-nybud' druhoy
On pryzymal eё k sebe rukoy
Dusha u nych edyna na dvoych

Prypev:
Ona emu sheptala,
Vsё chashche povtoryala:
"Ti - Anhel. Ti - Anhel.
Ti - Anhel. Ti - Anhel.
Ti - Anhel. Ti - Anhel".

On s avtomatom sel na samolet
Ona poznala podyum y vzlёt
Ych razdelyaly kylometrazy
On uchodyl, ona eho zdala
Naoborot ych shalost' udalas'
No, prychodya, styralys' myrazy

Prypev.

Konechno, bilo y to,
Chto ne uvydel nykto,
Ved' prychodylo y zlo.
No posle zlobi upast'
V takuyu zarkuyu strast'
Ne kazdim v myre dano.

V eё prelestnich hubach,
Prekrasnich serich hlazach
Naveky on utonul.
Lyubov' bi эtu ne smoh
Raz'edynyt' daze Boh,
Eё lysh' v myre odnu.

"Ti - Anhel. Ti - Anhel.
Ti - Anhel. Ti - Anhel."