Navit' ne dumav stavaty heroyem
Trochy zyvishym za Coya,
Z roty lyshylos' iz druhom nas dvoye
Pislya ostannoho boyu.
Kotyt'sya svit opovytyi imloyu
Kotyt'sya storch holovoyu,
Musymo bytysya my iz ordoyu
V ciy naymerzennishiy z voyen.

Pryspiv:
Nebo nad namy hurkoche hrozoyu
I polyvaye bidoyu,
"Smerchi" i "Hrady" – vidnyni ce zbroya,
"Buk" – to ne para z verboyu.
Boze, yak chochet'sya myru z soboyu,
Ya vze nayivsya viynoyu,
Day meni syly iz doleyu zloyu
Vystoyaty u dvoboyi.

Zovsim ne chochu zrobyty vdovoyu
I zalyshyty samoyu
Tu, shcho zat'maryla b lehko krasoyu
Davnyu homerovu Troyu.
Bil prolyvayu skupoyu slozoyu,
Mriyu – bosoniz rosoyu
Shche probizusya dodomu z toboyu
Harnoyu i molodoyu.

Pryspiv (2)