Kudy pishla bez imeni dusha?
Chomu ne dochekalasya, stokryla?
Nevze ne bachyla? Tonka zyttya meza!
Yak shvydko ty yiyi perestupyla!

Kudy letysh, bez imeni dusha?
Stryvay, pobud', posluchay yak molyusya...
Polehkym vitrom kryl kudys' rusha,
Proshchayet'sya i kaze: "Ne vernusya..."

Stryvay, dusha! Na zachid chy na schid?
Skazy, dusha, zvidkil tebe chekaty?
Myne zyttya, proyde shche sotnya lit,
A ya chekatymu, ya budu povertatys'!

Molytvamy, ustamy do zirok,
Z yakych ty budesh vichno vyhlyadaty!
I hostrym shchemom v obrysach kvitok,
Yaki tobi ya budu pokladaty...

Prosty, dusha, za te, shcho ne zberih...
Za te shcho, ya ne vstyh tobi skazaty:
"Stryvay dusha, osylymo porih!
Davay razom! Razom peremahaty!"

Pryspiv:
Koly pishla u sviy smertelnyi biy,
Ne znala ty, shcho budesh ne samotnya.
Viz'me tebe u sviy chorobryi striy
Naykrashcha sered vsich Nebesna sotnya.