Ya dyvlyusya na more vulyc', shum mashyn,
Zabud' moye im’ya – ya v c'omu sviti sam,
Ya zabuvayu chto ya, ya davno odyn,
Ya syn neonovych reklam

Viz'my mene z soboyu,
Tam, de schodyt' den,
De more, viter, chvyli,
De zarkyi pisok,
Tam ya tobi viddam sonce svoyi pisen,
A chochesh – zabery sobi son...

Pryspiv:
Tam ya ne sam,
Ponad chayveyamy vze schodyt' den,
Pustyi ekran,
Na sonnych vulycyach p’yanyt' nyu dey

Ne namalyuyu stiny ne napyshu sliv,
Ne budu ya, ne budu, ne zabudu, ni,
Ekran tvoyich ochey i znov takyi pustyi,
I hasnut' na chayveyach vohni

Pryspiv