Onufriyivs'kyi park
shumyt' nad holovoyu.
A vchora shche zitchav
Znichev’ya krad'koma...
Ya ozyrnus' nazad:
Vse, shcho bulo, – zi mnoyu,
Ta sumno povertat'
Tudy, de nam nema.

Tam brodyat' po stezkach
Nezrymi nashi tini,
Tam nashi holosy
Vze ne nalezat' nam.
I parost' moloda
V dovirlyvim cvitinni
Zviryayet'sya palkym
Netorkanym slovam...

Nevtomno, shcho y kazat',
Chas-neshchadymec' diye:
Pora b uze y zvykat',
Ta ba – napast' yaka:
Chomus' ya znovu tut
Pechalno molodiyu,
I radisna zura
Bolyt', ne vidpuska...

Ya ozyrnus' nazad:
Vse, shcho bulo, – zi mnoyu:
I lyubi sercyu sny,
I bezturbottya char.
I kronoyu tych dniv
Shumyt' nad holovoyu
Onufriyivs'kyi park... (2)