Oy pid dubom, pid zelenym chubom syayala zorya,
A u hayu slipyi kobzar blukaye bez povodyrya...
V nebi kurochka litaye, choch ne ti kryla,
Ukrayina het' slipaya, choch i ne stara!

Oy k poli zolota pshenycya vyrosla v uklin,
Nashiy Lyudi po samiyi hrudy, a Viti – do kolin.
A malechi – hen po plechi kolos dostaye,
A heroya z holovoyu vin nakryvaye!

Oy pid dubom, pid zelenym misyac' zasvityv,
A u hayu z kobzarem hulyayut' vze shist' povodyriv...
V nebi kurochka litaye – vze tiyi kryla,
Ukrayina prozrivaye, ta uze stara!