S'ohodni vstav zyvyi – i to buv dobryi znak.
Ya pidiymayu ruku – ya stysnuv kulak.
Ya trochy pizno zrozumiv, chto ya choho vid sebe chochu,
I breshut' ti, chto zalyvaye – vyshche ty ne skochysh.

Pryspiv:
Shukay svoyu dorohu!
Dolay svoyu tryvohu!
Shukay svoyu dorohu!
Ta idy vpered!

Meni nabrydlo tupo hayaty sviy chas.
Ya nerishuchym buv, teper zlovyv sviy shans –
Zyttya take korotke, i chto zna, shcho dali z namy bude,
Ta ne spalyvshy kryla, ne zmohly b litaty lyudy.

Pryspiv:
Shukay svoyu dorohu!
Dolay svoyu tryvohu!
Shukay svoyu dorohu!
Ta idy vpered!
Shukay svoyu dorohu!
Ty zavzdy mayesh zmohu!
Shukay svoyu dorohu!
Ta idy vpered!