Vytry slozy svoho sercya, hony tuhu vid ochey,
Vin dva dni vze yak pokynuv metushlyvyi svit ocey...
Zalyshaye svoyu dumu, bo navishcho tam vona:
Choch kolys' vin vidpochyne vid otoho dumannya...

Ty dyvyshsya na noho v domovynu – to vze ne vin, lyshe portret,
I ne naykrashchyi malyuvav chudoznyk – smert'...
Ty dyvyshsya na noho v domovynu, ta ne sumuy, to vze ne vin!
To yak ostanniy pomynalnyi dzvin...

Vytry slozy svoho sercya, hony tuhu vid ochey,
Vin dva dni vze yak pokynuv metushlyvyi svit ocey...
Zabyraye svoyu pisnyu, bo navishcho tut vona:
My ne vmiyemo p’yanity vid muzychnoho vyna...

Ty dyvyshsya na noho v domovynu – to vze ne vin, lyshe portret,
I ne naykrashchyi malyuvav chudoznyk – smert'...
Ty dyvyshsya na noho v domovynu, ta ne sumuy, to vze ne vin!
To yak ostanniy pomynalnyi dzvin...