Lezala movchky sobi z dytynoyu,
Zeleni ochi ta huby syniyi.
Chtos' yiy prorochyv, shcho yiy ne buty tut,
Chtos' yiy shepoche – mertvi v sercyach zyvut'.

Na hrudy kvity vin klade bez sumnivu
I stiny dychayut' miz boli ta sumniviv.
Ty taka dyvnaya, u smerti zakochana,
Ty vichno zytymesh u serci tomnomu.