Labiryntamy vnutrishnoho ya
Natraplyayu na odyn i toy ze kamin,
Z koznym razom ya znachodzu shchos' nove,
Z koznym razom vidchynyayu bramy.
Podorozuyuchyi monach,
Kudy tviy prolyahaye shlyach?
Idu dorohoyu movchannya,
Idy zi mnoyu i zabud' strazdannya...
Z neba upalo palayuche koleso,
A des' za mezeyu monachy idut'.
Krutyt'sya, vertyt'sya navkolo lyudey,
Ne usim vidkryvayet'sya istyny put'...
Ya sam idu ciyeyu dorohoyu,
Ya ne rozdilyayu ni z kym pochuttya,
Nesu ya kaminnya, tudy, de kraplyna
Padinnyam z lystka narodyt' zyttya.
Ya ydu po vodi, a chtos' lysh smiyet'sya,
Kraplyna vpade y navkruhy vse zallyet'sya,
Toy, chto smiyavsya – vtopyvsya v sobi,
A ya vze ne chodzu, ya kupayus' v vohni...
Borot'ba vypravdovuye nashe zyttya,
Ya pryishov, shchob zakryty knyhu Sansary,
Viter zmin vze v dorozi i nema vorottya,
Ce dosvitniyi prysmerky novoyi ery...
Vodoliy zapovnyaye svyashchenni krynyci,
Shchob pochaty zyttya z novoho lysta,
Duchu vichnoho chram, zolotiyi dzvinyci
Prokydayut'sya v serci molodoho mytcya...

Kolisnyceyu Bohiv
Do Valhaly vichnych sniv,
Do forteci vsich snihiv –
Ne spynyaysya!..

Ridnyi zapovit
Shepoche soncya svit,
Svoyeyi doli nyt'
U dzerkalo ranyaye...

V tvoyich nezaymanych snach
Ya pochuyu holos tviy,
Svitlo u tvoyich ochach
Chay zbentezyt' podych miy...