Chovay, ne chovay – ne schovayesh boli,
Bo vona, yak viter v chystim poli.
Zeny, ne zeny – ne prozenesh lycha –
Skriz' i vsyudy kradet'sya tycho.
Shukay, ne shukay – v druhyi raz ne znaydesh,
Abo roby yak znayesh – meni bayduze.
Tikay, ne tikay – vse odno pid nebom
Shche nichto nikoly ne tikav vid sebe!

Marno chas vtrachayesh, inshych koloriv ne pomichayesh,
Dumayesh lysh pro mynule, shcho dali bude – sam ne znayesh.
Tilky chas mynaye, ale ty ne zabuvayesh,
Shcho kolys' z toboyu bulo, ale snih ne pershyi tane.
Dumay pro maybutnye, novi stosunky siyat' rano.
Vichnoho nema nichoho, yak by ne chotiv ty stane,
Yak povynno staty, pohlyan nareshti navkruhy,
Ty zrozumiy, shcho hore ne pokyne, koly ne zachochesh.
Dosyt'! Ty chuyesh, druze? Kazu tobi ya: "Dosyt'!"
Tobi shche ne nabrydlo? Zazdy rivnyaty lito y osin!
Bo shchastya vazko tak znayty v samom sobi,
Ta shche vazkishe v samoti znayty v inshomu misci.
Ni, nikoly ne zdolaty odnomu velyki sum i hore,
Samota shtovchaye na bezhluzdya, na dumky chvori,
Ale ne dadut' druzi tobi svoyu dumu byty,
Yak by ne bulo ta potribno dali zyty! (3)

Strazday, ne strazday – vse odno pohano,
Dolya dyvyt'sya ochyma p’yanymy.
Litay, ne litay – vse odno bezkrylyi,
Krashche schamenys', poky sobi shche mylyi.
Kochay, ne kochay – vse odno odynokyi,
Nache padayesh u yar hlybokyi.
Bazay, ne bazay, a bude, to bude,
Aby ne zazdryly tobi zliyi lyudy.

A nadi mnoyu vohon, pidi mnoyu voda.
Arkush mynuloho dnya letyt' v nikudy.
Dotyk zmokrivshych dolon, znayu, bude bida.
Nadi mnoyu vohon, pidi mnoyu voda. (ves' kuplet – 2)

Pidi mnoyu voda... (2)