Tychyi pryzvuk dzaz-hitary u marshrutci do metro
U dushi shchos' dostyhaye, pronykaye u nutro
Yak ze vazko yty tudy, de tebe vze ne chekayut'
I shche vazche vse z pryity, choch tebe vze ne spryimayut'

Znov zdayet'sya zalyuhidnym poperednye vse zyttya
Zhaduyut'sya prynahidno pryvody dlya kayattya
Tak bezradisno navkolo, svit cholodnyi ta sumnyi
Ya prodovzu bih po kolu z perspektyvoyu truny

Pryspiv:
Moya melancholiya (2)
Moya terytoriya
De znov melancholiya

Dychaty vse vazche y vazche, zashmorh chtos' tak zatyahnuv
V shyroko vidkrytu pashchu beznadiyi zazyrnu
Znov ne mozu osyahnuty vichnist' u svoyich dumkach
Spynu vazko rozihnuty, koly tycho yide dach

Ya ne ymu nikomu viry, moye serce – dykobraz
Chocha viryu, shcho znevira – ne vid Boha chy dobra
Sumnivayus', shcho ya avtor povisti svoho zyttya
Shchoby ne pryneslo zavtra – ce ne bude zabuttya

Pryspiv