1
Ya ne klyav tebe, o zore,
Choch yak sylno zal miy ris;
Nasmich tviy i vlasne hore
Ya terpelyvo perenis.
Ta boyus' za tebe duze,
Bo lyubov – to mstyvyi boh;
Yak odyn yiyi znevazyt',
Lyubyt' mstyt'sya na oboch.

Pryspiv:
Chy ty znala, shcho ruynuyesh shchastya,
Shchastya vlasnoho pidklad,
Te, choho zyttya tak malo-malo
Zvyklo vsyakomu vdilyat'?

2
Yak smiyuchys' ty vbyvala
Chystuyu lyubov moyu,
Chy ty znala, shcho vbyvayesh
Vse, chym v sviti ya zyvu?
Chy ty znala, shcho nebavom,
Ot mov raz machnut' perom,
Ty ne raz zaplachesh hirko-hirko
Za potoptanym dobrom?