Ty shche chekatymesh soncya bez mez
pereplyvesh cyu nich, perezyvesh
shche pryimach pokirno plache
i zirky yak pomaranchi marno osvitlyuyut' dim, de tebe vze nema

pereplutani veny
lichtari v dalekych mistach bez tebe
odynoki anteny pomyrayut' u nebesach
kochana

nichnym slaydamy u holovi
tvoyi povernennya vichne tivi
vsi marshruty vze vidomi
kozna rich v moyemu domi maye kolir lyubovi i tila tvoho

Nebezpechnu i tryvalu cyu dorohu do vokzalu
mozesh zvychayno zdolaty yakshcho ty sama