Vybach, ya tak davno tobi ne pysav,
A tut zhadav, koly pohlyanuv na nebesa.
Sprava ne v dyvach, ne u chudesach,
Prosto skazaty slova nadychnula rosa.
Ty pam’yatayesh nashe dytynstvo, yak my bavylys',
Nichto b nikoly ne podumav, shcho vpadem vnyz.
Perspektyva v nas bula, ale ne kar’yera,
U parku chy skveri, osisty b na dereva.
Tvoya nebachena krasa, ne te shchob ya buv za,
Shchob my buly razom, ale na riznych mostach.
My forma atmosfernych opadiv u vsich mistach,
Shestykutni plastynky lodu v kohos' na vustach.

Pryspiv:
Rozkazy meni kazku,
Pokazy meni soncya svit.
Nam ne strashno, zovsim ne strashno,
Poletily tudy, de viter i snih.

My zrostaly v rezultati kondensaciyi volohy,
Chmaryna yak obloha za prohnozamy nedovho.
Sydity nam u ciy sharuvato-doshchoviy chmari,
Komus' final – zlyva, nas charuyut' snihopady.
Ya bachyv milyard sester i brativ
I nikoly dvoch odnakovych ne bulo sered nych.
A nas nichto ne vchyv yak sebe desantuvaty,
Zodnych repetyciy tam u zalach, de ye maty.
V rezultati chtos' vpodobav yak chrustymo pid nohamy,
Chtos' iz pershymy prominnyamy vesny roztanuv.
My vdvoch zyvi snizynky. Chiba ne chudesa?
Vybach, ya tak davno tobi ne pysav.

Pryspiv (2)