Namalyuyu sobi novyi den na paperi,
Nevelykyi budynok, v nomu vikna i dveri,
Bude sonce svityty i dereva zeleni rostut'.

U odnomu kuti ya posadzu tvarynu
Volochatu, smishnu, v druhyi kut – lyudynu,
Budut' hraty u snizky,
A potim budut' hraty v pisok...

Pryspiv:
Ne vse v zytti ide, yak hadayet'sya,
I sonce ne zavzdy posmichayet'sya,
Ne vse v tvoyich rukach znachodyt'sya,
Yak chochesh ty...
Ale do c'oho treba tyahnutysya,
I dolya maye vsim posmichnutysya,
Koly nastane chas povernutysya –
Vidchuyesh ty...

Porozsadzuyu kvity po us'omu malyunku,
Budut' hratysya dity, na stini vizerunky
Namalyuyut' kreydoyu,
Napyshut' "mama, tato i ya".

Ale z moho malyunku ty kudys' vtikayesh,
Tvoye misce tut, ale ty ce ne znayesh...
Budesh bihty pryamo, za toboyu ne zmozu ya...

Vid mene ne bizy – ne schovayeshsya...
Chomu zavzdy nazad ohlyadayeshsya?
Ne vse v zytti tak prosto skladayet'sya,
Yak chochesh ty...

Pryspiv