Zatremtila ruka, rozpleskalasya kava,
Potemnilo v ochach, mov svichky chtos' zaduv:
– Ydy, skazaly meni, – ty dlya nas necikavyi!
Ya vid nych yak pishov, tak i dosi shche ydu.

Pryspiv:
Ne takyi, yak usi, ne takyi yak usi,
Usim chuzyi, usim chuzyi!

Ya hadav, shcho kochannya zavershyt'sya shlyubom,
Ta ne stalo uraz ni zirok, ni dumok,
Ydy! – skazala meni: Nashcho chodysh, nelyubyi,
Ne bazayu i dnya but' z toboyu udvoch!

Pryspiv

Ya vid neyi pobih, ta do ridnoyi chaty,
I vidrazu ushchuchly v niy vsi holosy.
Movchky bat'ko pidvivs', movchky zyrknula maty,
Ta nevze z ya i tut ne takyi, yak usi!

Pryspiv