Ya zavzdy mriyav napysaty pisnyu pro mamu,
Ale rizni poety vsi slova vze skazaly.
I ya ne chotiv povtoryty kohos' iz nych.
Ya bilya svoyi mamy budu zavzdy malenkym
I, yak tilky poklyche, prybizu skorenko,
Tomu ya yiy i napysav ci slova yak mih.

Pryspiv:
Mam,
Ty mene vybach sho ya stav doroslyi
I vze mynula sorok tretya osin,
Yak ya pobachyv pershyi raz sviy dim.
Mam,
A mozna ya do tebe zavtra pryyidu
I my na kuchni ne odnu hodynu
Sobi na rizni temy "posydym"?

Ya moze trochy pizno stav yiyi rozumity
I ne chasto daruvav na den narodzennya kvity.
I buly chasy, koly ya tyznyamy yiy ne dzvonyv.
I kozen raz, koly vona mene obiymaye
I razom iz tatkom vse pro vnuchku pytaye –
Ya z radosti plachu, shcho mayu zyvych bat'kiv.

Pryspiv

Ya duze dyakuyu tobi za to, sho ya vmiyu
I dyakuyu tobi za to, sho ya rozumiv
Ti rechi, yakych ne poyasnyuyut' navit' v knyzkach.
Chay bude bilya tebe zavzdy anhel-chranytel
I ya des' tut poryad budu takoz brodyty,
Shob ne miryaty nashe zyttya v telefonnych dzvinkach.

Pryspiv