Rozbudy mene poklykom u nich
Shumom doshchu, krykom ptachiv
Zakochay chocha b na korotku myt'
Vitrom pomiz dachiv

Ohorne pechal neprozytych dniv
Tuha moya serce hoydne
Bilym ptachom v nich
Prolitayut' dni
Skilky yich shche myne

Bil ostannich vtrat perellyet'sya v sny
Mertvi doshchi z neba vpadut'
Rozkydayut' v svit chorni smuhy dniv
Y znovu zberut'sya v put'

Rozimknut' hromy syvi ruky chmar
Vdaryt' v vikno klekit hrozy
I vidchuyesh ty na svoyich vustach
Tilky teplo slozy

Ya znov ne poviryu tobi
Des' zahubylys' slova
Ty dohorayesh v meni
Snom chorno-biloho dnya

A zemlya lezala kruhla i dostyhla nenache cila nota i moyi pochuttya zahostryuvalysya na kinchykach smerek. O, Boze miy, ya z sama bachyla, yak plakaly kvity vesnoyu...
Chomu z cey doshch tak nasmiyavsya z mene?