Pochmuryi ranok zustrichayu z zurboyu,
Na vidstani maliy, ale ne v zmozi proyty,
Ta bez nadiy spodivayus', bachu obraz i kayus',
U povoloci tanut' dumky.
Shche chuyu kroky, chuyu holos shcho pestyv,
Radiv, vsmichavsya, plakav, charuvav, polonyv.
I os' todi meni zdayet'sya, shcho vynnyi znaydet'sya.
Ta ni ya sam yiyi zahubyv.

Meni prymriyalos', shcho ya na porozi
Velykoho budynku, de bahato dverey.
Za koznymy dveryma ty z sumnymy ochyma,
Ale nemaye v mene klyuchiv.
I ya u rozpachi b’yus' z ciyeyu preponoy,
Krychu ta vymahayu bo zvilnyty chochu,
Lyubov shcho v mene vkraly, ta nazad ne viddaly.
Nikoly doli ce ne proshchu.

Pochmuryi ranok zustrichayu z zurboyu,
Na vidstani maliy, ale ne v zmozi proyty,
Ta bez nadiy spodivayus', bachu obraz i kayus',
U povoloci tanut' dumky.