De svitlo, de nechyst' tak prosto ne bachu
Zachyneni dveri u misce, de vtrachu
Vse te, za shcho ya sebe ne probachu
Vse zle, za shcho ya lyudey ne probachu
Minlyve, yak nebo, naspravdi te same
Ilyuziya shchastya, ilyuziya pravdy
Lyshe naspravdi,
Lyshe...

Pryspiv:
Dzerkala – vidbytok boli i pechali
Berit' mene, ya ne zi stali
U svit svoyich charivnych sniv
Dzerkala, rozib’yu tyshu krykom nochi
Vtechu, bo bachyty ne chochu
Realiyi suvorych dniv

U dzerkali – pravda, realnist' – v obmani
Rana na rani, use yak v tumani
De vse? Ya sam zalyshyvsya v ekrani
Lyce potvory ya bachu v ekrani
Minlyve, yak nebo, naspravdi te same
Ilyuziya shchastya, ilyuziya pravdy
Lyshe naspravdi,
Lyshe...

Pryspiv

Yak nabrydly ci ilyuziyi, nabrydly siri dni moyi
Pusti volohi ochi, zbyti ruky u dushi suchiy
Shcho z namy nazavzdy, teper ya bachu spokiy i chorno-bili sny
Ne treba bilshe bolyu, ne treba bilshe soli v horli
Roli imperatoriv chy doli sokola v nevoli
Chochu lysh odne, shchob dzerkalo v meni pustylo
Trochy bilshe svitla, niz ya mayu u zytti
De moya realnist', de moyi dumky ne bachu?
De moya sloza, lysh u dzerkali ne plachu
Zaberit' mene tudy, skilky krovi ya shche vtrachu?
Skilky bude pislya mene shche posmertnych epitafiy?