Oy da ty, fortuna, moya fortunenka,
Oy da posluzy ze, yak ty mnye sluzyla.
Sluzyv ya v panstvi, ta y sluzyv ya v burlactvi,
Oy posluzu-ka ya tyepyer' v kozactvi.

Oy da kozakove konyka sidlaye.
Oy taya fortuna u noho pytaye:
– Kuda yedyesh, da y kozak molodyenkay?
Oy mat' z otcem da y po synu tuzat'.

Oy da yechav kozak toyu dolynoyu,
Oy da postrechavsya z chuzoyu zenoyu.
– Zdrastuy, zinka, da y zena ze molodaya.
Oy otcheho y kozaka sstaryela?

– Oy da ya ne ya ze ne tebe sstaryela.
Oy da sostaryela tebe tvoya volya.
Ne pyi horilky, ne lyuby chuzu zinku,
Oy da choroshym kozakom ty budesh.

Oy da yechav kozak da y tymy yaramy.
A vo tich vo yarach da y stoyat' pidvaly.
Vo tich pidvalach da y sydyat', p’yut'-hulyayut',
Oy tut dolyu, dolyu vspominayut'.