I nibyto pulsuye v skronyach znov...
Ty znayesh, shcho nichto ne krashchyi.
I slovo, shcho prydumaly na "L",
Napevne ce buv znak i den nayvyshchyi.

Nichto vze ne kazav, yak treba...
I navit' tym, chto moze shchos' robyty,
Ne vazko pereyty z potreby tycho,
Shchomyti choch kohos' lyubyty.

Pryspiv:
I znov malyuyu tviy obraz,
Pyshu sviy chornyi lyst tobi.
Ty ne pochuyesh miy holos...
Ya skoro vze pidu.

Nevazko zrozumity, choho chochesh,
Skladnishe znayty tych, chto b tak vvazav.
Ale yakshcho ta kvitka vyrosla v nevoli,
To krashche b yiy ne zavazav.

Pryspiv