Vichnyi revolyucioner –
Duch, shcho tilo rve do boyu,
Rve za postup, shchastya y volyu, –
Vin zyve, vin shche ne vmer.
Ni popivs'kiyi tortury,
Ni tyuremni cars'ki mury,
Ani viys'ka mushtrovani,
V hrib yoho shche ne zvely.

Vin ne vmer, vin shche zyve!
Choch vid tysyach lit rodyvsya,
Ta az vchora rozpovyvsya
I o vlasniy syli yde.
I prostuyet'sya, micniye,
I spishyt' tudy, de dniye;
Slovom sylnym, mov truboyu,
Milyony zve z soboyu!

Holos ducha chuty skriz':
Po kurnych chatach muzyc'kych,
Po verstatach remisnyc'kych,
Po miscyach nedoli y sliz.
I de tilky vin rozdast'sya,
Shcheznut' slozy, sum neshchastya,
Syla rodyt'sya y zavzyattya
Ne rydat', a dobuvaty.

Vin ne vmer, vin shche zyve!
Choch vid tysyach lit rodyvsya,
Ta az vchora rozpovyvsya
I o vlasniy syli yde.
I prostuyet'sya, micniye,
I spishyt' tudy, de dniye;
Slovom sylnym, mov truboyu,
Milyony zve z soboyu!